وقتی طرح کسب و کاری را بررسی می کنیم ابتدا بخش سابقه اشخاص را می خوانیم، این بدلیل اهمیت بخش اشخاص نسبت به سایر بخش های دیگر نیست بلکه به این دلیل است که بدون یک تیم قوی سایر بخش ها اهمیت چندانی ندارند و خلاصه ای از سابقه تیم سرمایه گذاری را با فهرستی از پرسش ها مرور می کنند ( به متن حاشیه ” این اشخاص چه کسانی هستند؟” مراجعه شود.). همه این پرسش‌ها از سه پرسش کلی درباره اعضای تیم سرمایه گذاری استخراج شده اند: آنها چه چیزی می دانند؟ چه کسانی را می شناسند؟ و چقدر شناخته شده هستند؟
این اشخاص چه کسانی هستند؟
در خصوص اشخاص ۱۴ سوال اساسی وجود دارد که هر طرح کسب و کاری باید به آنها پاسخ دهد:
- بنیان گذاران اهل کجا هستند؟
- کجا تحصیل کرده‌اند؟
- کجا و برای چه کسی کار کرده‌اند؟
- در گذشته چه کاری را – چه به صورت حرفه ای و چه شخصی- به انجام رسانده‌اند؟
- در جامعه کسب و کار اعتبار و شهرت آنها چیست؟
- از نظر پیگیری فرصتها چه تجربه ای دارند؟
- چه مهارت ها، توانایی و دانشی دارند؟
- تا چه حد راجع به فرصت‌های کسب و کار برای موفقیت و ناکامی هایی که پیش رو دارند واقع بین هستند؟
- چه اشخاص دیگری لزوما باید در تیم باشد؟
- آیا آنها آمادگی بکارگیری اشخاص خوب را دارند؟
- نسبت به سختی ها و دشواری ها چه عکس العملی نشان می دهند؟
- ایا جرات و عزم لازم برای انتخاب های دشوار و غیر قابل اجتناب را دارند؟
- تا چه حد به این کسب و کار متعهد هستند؟
- انگیزه های آنها چیست؟
آیا افراد تیم در استارت‌آپ ها باید سابقه همکاری با هم داشته باشند؟
چیزی که آنها می دانند و کسانی که می‌شناسند به بینش و تجربه آنها بستگی دارد. از طرفی اعضای تیم چگونه با بازیگران صنعت و بازارهای پویا آشنا شده‌اند؟ جای تعجب نیست که سرمایه گذاران، مدیران را با توجه به دانش و تجربه هایشان می سنجند. یک طرح کسب و کار باید به روشنی دانش هر یک از اعضای تیم را درباره سرمایه گذاری جدید، محصولات و خدمات تولیدی، فرآیندهای تولید و بازار از رقبا گرفته تا مشتریان را شرح دهد. هم چنین طرح کسب و کار باید نشان دهد که اعضای تیم قبلا با هم کار کرده اند البته نه به این معنی که قبلا در دانشگاه هم دوره بوده‌اند بلکه دقیقا باید با هم کار کرده باشند.
نگاه سرمایه گذاران به اشخاص در طرح کسب و کار
سرمایه گذاران هم چنین به دنبال تیم های متخصص و شناخته شده هستند، به این دلیل که اغلب فعالان بازار، معامله با استارت آپ ها را ترجیح نمی‌دهند. زیرا عملکرد استارت آپ ها بسیار پیش بینی ناپذیر است. بهرحال وقتی شرکت جدیدی توسط اشخاصی که عرضه کنندگان، مشتریان و کارکنان می شناسند راه اندازی می‌شود این موضوع تغییر می کند. حتی ممکن است که شرکت آنها نام تجاری جدیدی باشد اما استارت آپ ها چنین مزیتی ندارند. هر چند امروزه وضعیت استارت آپ ها نسبت به گذشته بهبود یافته است.
روی اشخاص سرمایه گذاری می کنم نه ایده ها
در نهایت باید به بخش اشخاص در هر طرح کسب و کار توجه ویژه ای شود زیرا این بخش همان موضوعی است که اکثر سرمایه گذاران حرفه ای آن را زیر نظر دارند. یک سرمایه گذار حرفه ای در سال حدود هزار طرح کسب و کار دریافت می کند. این طرح ها مملو از ایده های وسوسه برانگیز برای محصولات و خدمات جدید هستند که جهان را تغییر خواهند داد و میلیارها تومان سودآوری خواهند داشت یا اینکه آنها چنین می گویند. اما واقعیت این است که سرمایه گذاران معتقدند این ایده ها ارزش چندانی ندارند: آرتور راک می گوید من روی اشخاص سرمایه گذاری می کنم نه ایده ها زیرا داستان سرمایه گذاری پرریسک به ساختار شرکت هایی مثل اپل، اینتل و تله دین مربوط می شود. هم چنین راک می گوید شما باید اشخاص مناسب را انتخاب کنید زیرا اگر آنها اشتباهی مرتکب شوند تغییراتی ( برای بهبود آن) بوجود می آورند. بنابراین دانستن راجع به محصولی که آن ها در اولین ملاقات از آن صحبت می کنند خوب است. هنگامیکه نویسندگان، طرح های کسب و کار خود را درباره پیشنهاداتشان ارائه می کنند باید اشخاص را بطور دقیق بررسی کنند. اگر هیچ اطلاعاتی درباره تجربه ها و توانایی های آنها وجود ندارد تیم کارآفرینی باید در رابطه با شروع سرمایه گذاری دوباره برنامه ریزی کند.
