نوآوری مدل کسب و کار در ساده ترین حالت نه نیازی به فناوری های جدید دارد و نه ایجاد بازارهای جدید بلکه همان ارائه ی محصولات موجود است که توسط فناوری های موجود برای بازارهای موجود تولید می شود. نوآوری اغلب شامل تغییراتی است که می تواند مزایایی را در مرحله نهایی ایجاد کند به گونه ای که کپی برداری از آن برای دیگران دشوار باشد.
چالشی که در اینجا مطرح می شود این است که تعریف «نوآوری در مدل کسب و کار» دقیقا چیست؟
بدون تهیه چارچوبی برای شناسایی فرصت ها، عملکرد سیستماتیک دشوار خواهد بود و اغلب به همین دلیل است که نوآوری به صورت موقت در کسب و کار ایجاد می شود. در واقع هر مدل کسب و کار مجموعه ای از تصمیمات کلیدی است که به طور کلی چگونگی درآمدزایی کسب و کار و هزینه های آن را نشان می دهد تا مدیران بتوانند ریسک های موجود را شناسایی و مدیریت کنند.
اغلب نوآوری ها در مدل های کسب و کار با اعمال تغییراتی در تصمیمات مذکور، مشاهده می شود و به تغییرات موفقیت آمیز و بهبود در ترکیب درآمد، هزینه و ریسک شرکت می انجامد. در ادامه چارچوبی ارائه خواهد شد که به مدیران کمک می کند تا نوآوری را به سطح قابل قبولی برسانند.
مسئله
نوآوری معمولا یک فرآیند موردی است که فاقد هر گونه چارچوب برای کشف فرصتها است. در نتیجه، اغلب شرکتها روش‌های به صرفه را برای بهبود اساسی بهره‌وری و سودآوری از دست می‌دهند.
راه‌حل
با توجه به اینکه مدل کسب و کار مجموعه‌ای از تصمیمات است، مولفان نوآوری را بر حسب تصمیم‌گیری در خصوص اینکه چه محصولات یا خدماتی باید ارائه شوند، چه وقت تصمیم‌گیری شود، چه کسی باید تصمیم بگیرد و چرا تصمیم گیرندگان چنین تصمیماتی اتخاذ می‌کنند تنظیم می‌کنند.
یک مثال
مراکز تماس سنتی، کارمندان را برای ارائه خدمات استخدام می‌کنند و ریسک‌ها و پیش هزینه‌هایی متحمل می‌شوند. LiveOps با اصلاح ترتیب تصمیمات مدل جدیدی ارائه داد.
